Llamada de atención sobre los móviles…con tono argentino

Cuando me tocó ser testigo por primera vez de una persona desconocida hablando por teléfono móvil (mucho tiempo atrás, cuando estos dispositivos no tenían nada de “nano” y mucho de ladrillo) me eché a reír. Una silenciosa pero convencida risa. Cuando, en cambio, esta situación involucró a una persona conocida y además querida (esta vez con un tamaño de teléfono un tanto más manipulable) me invadió un ataque de vergüenza desesperante. Estaba en el subte con José, mi primer jefe de trabajo, un viejito súper “canchero”. José recibe una llamada y, sin mediar palabra para conmigo, se levanta de su asiento y comienza a caminar por el vagón, avanzando hacia el siguiente y así…, gritando a su interlocutor e ignorándome… Segueix llegint

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *